Natuur daagt kinderen uit samen met kinderopvang t Schoapie

Het roer om

Eigenaren Martin en Silvia Nikamp gooiden het roer in 2008 om. Silvia: “Onze familie boerde hier al generaties lang. Wij dus ook. Het kwam simpelweg niet in ons op om iets anders te gaan doen. Het keerpunt kwam toen Martin zijn plezier in de intensieve veehouderij kwijtraakte en ook lichamelijke klachten kreeg. Wij genoten zo intens van het plezier dat onze opgroeiende kinderen beleefden op de boerderij, dat we besloten dat we dat voor meer kinderen mogelijk wilden maken.”

Natura 2000
Het startschot voor de kinderopvang viel niet veel later. Stallen werden omgebouwd tot warme lichte ruimtes en Martin schoolde zich om. En daar stopte het niet bij. Silvia: “Eind 2019 gingen we naar een informatiebijeenkomst over het Boetelerveld. Het gebied had de Natura 2000-status gekregen en er zou veel gebeuren. De projectorganisatie die het natuurplan ging maken en uitvoeren, lichtte die avond het hele proces toe. We raakten in gesprek met de omgevingsmanager en dat leidde tot een nieuw idee. We begonnen te dromen van een wandelpad tussen onze kinderopvang en het Boetelerveld.”

LEADER
Zoon Ramon, opgegroeid naast het Boetelerveld en inmiddels hbo-student, hielp zijn ouders bij de verwezenlijking van hun idee. Dat leende zich namelijk bij uitstek voor een zogeheten LEADER-subsidie. Dit is een Europese regeling, bedoeld om samenwerkingsverbanden te stimuleren tussen (overheids)organisaties, (landbouw)ondernemers of particulieren op het platteland die hun eigen leef- en werkomgeving willen verbeteren. Belangrijk is dat de samenwerkende partners een gezamenlijk plan maken en ook samen subsidie aanvragen. Hiervoor haakte Robert Pater aan, hij is adviseur natuur en landschapsbeheer bij Landschap Overijssel die natuurlijk ook eigenaar is van het Boetelerveld. Ramon schreef de aanvraag en had succes. De subsidie werd toegekend.

Win-win-win
Robert: “Ik heb na het kennismakingsgesprek en een veldbezoek, een landschapsanalyse gemaakt. Hierin heb ik ook historische kaarten meegenomen. Die vertellen vaak al heel veel over ‘hoe een gebied in elkaar zit’, wat er kan en wat je niet moet doen. Als je een nieuw pad aanlegt, wil je ook dat het gebruikt gaat worden. Daarvoor moet er een logica zijn; een vorm die mensen automatisch begrijpen en die harmonieert met de omgeving. In de eerste fase dachten we bijvoorbeeld aan een houtwal langs het wandelpad. We zijn daarvan afgestapt vanwege de laanbeplanting langs de weg waar ’t Schoapie aan ligt. Als landschapselementen zijn ze totaal verschillend namelijk. Nu is er gekozen voor een wilde bloemenstrook die het pad markeert. De route zelf slingert van ’t Schoapie langs een slenk naar het Boetelerveld. Leuk voor toevallige wandelaars, een meerwaarde voor de kinderopvang en dankzij de bloemen ook prima voor de biodiversiteit in dit oude cultuurlandschap. Het mes snijdt aan drie kanten zeg maar!”

Soortenrijkdom
Ook Jeroen Buunen, sinds dit voorjaar terreinbeheerder regio West bij Landschap Overijssel, is blij met het pad. “Toen ik hier het stokje overnam van mijn voorganger Evert Dijk, waren de Natura 2000-werkzaamheden in volle gang. De boel stond echt flink op zijn kop. Dat was voor mij niet makkelijk, omdat ik het gebied daardoor niet eerst tot in zijn finesses kon leren kennen, vóór ik allerlei beslissingen moest nemen en situaties beoordelen. Aan de andere kant, het had ook wel wat. De uitvoering is nu klaar en ik ben écht begonnen. Niet met de spreekwoordelijke schone lei, want het Boetelerveld lag en ligt er gewoon. Maar wel met een opgeschoonde. Dat geeft ruimte om zaken van meet af aan goed op te pakken. Waaronder de verbinding met ´t Schoapie. Letterlijk én figuurlijk. Het wandelpad met de bloemen, maar ook het voedselbos dat Silvia en Martin hebben aangeplant, leveren een mooie bijdrage aan de soortenrijkdom in dit gebied.”

Uitdagend
Silvia: “Voor ons vloeit eigenlijk alles voort uit onze visie op wat goed is voor kinderen of voor de maatschappij, want dat is eigenlijk hetzelfde. Wij geloven dat het goed is als kinderen al jong in aanraking komen met de natuur en met de geborgenheid van het platteland. Een dutje doen in de buitenlucht, kippen voeren, kalfjes en lammetjes geboren zien worden, plantjes verzorgen, rennen en ravotten. We noemen dat ‘spelen-leren-leven’. Onze plek biedt daarvoor unieke mogelijkheden. Natuur daagt kinderen uit. Op allerlei manieren. Tegelijkertijd biedt het rust en ruimte om bij te komen van stress en overprikkeling. En daar wordt ieder kind een mooier mens van.

Foto's: Henrica de Joode / Tekst: Eveline van der Vliet

Download hier het artikel in pdf